فهرست عناوین
استخدام کارکنان موقت و قراردادی
اخیراً، روندی که در دنیای شرکت ها قابل توجه بوده است به استفاده روزافزون از کارکنان قراردادی و کارگران موقت یا موقت به عنوان بخشی از عملیات سازمان مربوط می شود. روندی که از چند دهه قبل شروع شده بود، اکنون به پدیده ای تبدیل شده است که در آن تقریباً ۲۵ تا ۳۰ درصد نیروی کار در شرکت های بزرگ را کارکنان قراردادی و کارگران موقت تشکیل می دهند. آنچه تاکنون برای عملکردهای جانبی مانند HR، Admin، Finance و خدمات در نظر گرفته شده بود، اکنون به عملکردهای اصلی مانند مدیریت پروژه، آزمایش، و حتی کل تیم هایی که با ارائه دهندگان برون سپاری قرارداد بسته شده اند گسترش یافته است. داشتن کارکنان قراردادی پیامدهای زیادی دارد و دلیل اصلی اینکه چرا بسیاری از شرکتها به دنبال کارگران قراردادی و موقت هستند، عامل هزینه است که اصلی است و عوامل ثانویه مانند استخدام در کوتاهمدت، کاهش هزینههای سربار و یافتن مهارتهای مناسب که برونسپاری انجام میشود. ارائه دهندگان می توانند به شرکت ها عرضه کنند. در بخش های بعدی به بررسی هر یک از این عوامل خواهیم پرداخت. در اینجا ذکر این نکته کافی است که رکود ادامه دار همچنین به استخدام کارگران موقت بیشتر کمک کرده است زیرا همگرایی هزینه ها و سایر عوامل همراه با این واقعیت که پس از پایان پروژه، کارگران موقت می توانند اخراج شوند، همگی دلایلی برای افزایش رشد در استخدام کارگران قراردادی هستند.
مزایای استخدام قراردادی و موقت
با توجه به این واقعیت که هزینه یکی از ملاحظات کلیدی برای استخدام کارگران موقت است، طبیعی است که شرکت ها وسوسه شوند تا آنها را استخدام کنند. شرکت ها باید نگران پرداخت هزینه های مراقبت های بهداشتی یا تامین اجتماعی خود باشند و همچنین نباید نگران مشارکت در صندوق های بازنشستگی و سایر مزایا باشند. علاوه بر این، این واقعیت است که استخدام در مدت زمان کوتاه اغلب برای بسیاری از شرکتها دشوار است، زیرا زمانی برای ورود کارکنان جدید وجود دارد و با استخدام کارگران موقت، میتوان این زمان را از بین برد. علاوه بر این، گاهی اوقات ممکن است شرکتها کارکنانی با مهارتهای دلخواه پیدا نکنند که بتوانند در مدت کوتاهی استخدام شوند. با ارائه دهندگان برون سپاری آماده برای قدم گذاشتن در چنین شرایطی، برای شرکت ها آسان تر می شود که به کارگران موقتی که می توانند به سرعت افزایش پیدا کنند، تکیه کنند. جدای از این، پس از اتمام پروژه می توان آنها را بیکار کرد که در مورد کارمندان دائمی قابل انجام نیست. علاوه بر این، برخی از عملکردها مانند آزمایش و کنترل کیفیت نیاز به تخصص ویژه ای دارند که ممکن است در داخل در دسترس نباشد و بنابراین، کارگران موقت می توانند این سناریو را پر کنند.
معایب استخدام قراردادی و موقت
البته، این بدان معنا نیست که کارگران قراردادی یک گلوله جادویی برای عوامل ذکر شده در بالا هستند. برعکس، زمانهای استخدام دارای جنبههای منفی زیادی است که شامل مسئولیتپذیری، پایبندی به سیاستها، قراردادهای مبهم منجر به اختلاف و مسئولیت و کنترل کلی بر منابع میشود. به عنوان مثال، در بسیاری از شرکتها، مدیران متوجه میشوند که اگرچه کارگران موقت بهتر از کارمندان دائمی کار میکنند، زیرا نیاز به راضی کردن کارفرما برای بدست آوردن کار بیشتر برای شرکتهایشان است، مسئله کنترل و پاسخگویی کلی جدا از مسئولیت باید مورد توجه قرار گیرد. نکته اینجاست که کارگران موقت بالاخره بخشی از یک شرکت دیگر هستند و از این رو وظایف و مشاغل حیاتی را نمی توان به دلیل این جنبه ها به آنها اختصاص داد. جدای از این، در مواردی که کارگران موقت طبق انتظارات عمل نکنند و در نیمه راه بین پروژه ها ترک کنند، اختلافات ایجاد می شود. نمونههای زیادی در دنیای شرکتها وجود دارد که در آن کارگران موقت تعهدات قراردادی خود را انجام ندادهاند که منجر به اختلافات طولانی بین شرکتها و ارائهدهندگان برونسپاری میشود. در مرحله بعد، بسیاری از کارگران موقت نسبت به پروژه احساس مالکیت ندارند، زیرا میدانند که در بین کارمندان قرار دارند و این میتواند منجر به موقعیتهای مضحک نیز شود.
اندیشه های پایانی
در نهایت، پس از احتساب نکات مثبت و منفی، مشخص میشود که عمل به کارگیری کارگران موقت برای شرکتها ارزش میافزاید و به شرطی که آنها به خوبی مدیریت شوند و قراردادها به صورت واضح و بدون ابهام تنظیم شوند، عمل یا استخدام کارگران موقت انجام میشود. می تواند منجر به صرفه جویی در هزینه و افزایش بهره وری و سودآوری شود.
بدون دیدگاه