تاثیر مدیریت منابع انسانی در زمینه سرمایههای برگشتی، محصولات عملیات مالی شرکت: این مقاله ارزیابی خطوط ارتباطی بین سیستمهای با عملیاتی با اجرای عالی و کارهای شرکت را مورد توجه قرار میدهد. نتایج براساس نمونه ملی تقریباً از هزار شرکت نشان میدهد که این عملیات تاثیر بسیار مهم آماری و اقتصادی بر روی هم نتایج کاری کارنهانی جنبره نشده و هم سنجشهای بلند مدت و کوتاه مدت عملیات مالی شرکت دارد. حمایت از پیشبینیهایی که عملیات کاری با اجرای مالی بر روی کارهای شرکت در قسمت موکول به ارتباط بین آنها هست و با استراتژیهای که محدود میباشند ارتباط دارد.
تاثیر سیاستهای مدیریت منابع انسانی و کارهای انجام شده او بر روی کارهای شرکت در زمینه مدیریت منابع انسانی، ارتباطات صنعتی و روان شناسی سازمانی و صنعتی موضوع مهمی میباشد. افزایش بدنه کاری شرکت شامل بحث در زمینه استفاده انجام کارهای شرکت، اجراهای مالی میشود. که شامل استخدام کارمند، بهترین روشهای انتخابی، انگیزه رقابت، سیستمهای اجرای مدیریت، گسترش آموزش کارمندان که مطمئناً دانش، مهارت و توانایی پتانسیل کاری کارمندان موجود در شرکت را افزایش خواهد داد. همچنین انگیزه آنها را حفظ میکند در حالی که کارمندانی که کارایی خوبی ندارند را تشویق به ترک شرکت میکند. بحثهای موجود در رابطه با تحقیق عبارتند از پتانسیل منابع انسانی موجود در شرکت که باید مهم در نظر گرفته شوند، بخصوص در زمینه گسترش و اجرای نقشههای استراتژیک تجاری.
گرچه این متن به مقدار زیادی تصوری میباشد. اما به هر حال در پایان این مقاله نتیجه گرفته خواهد شد که کارای انجام شده توسط مدیریت منابع انسانی میتواند به ایجاد منبعی از سودهای رقابتی محفوظی کمک کند. البته مخصوصاً زمانی که با استراتژیهای رقابتی شرکت برابر شوند.
در هر دودهه این متن تئوری و هم خرمندی قراردادی پدید آمده در میان منابع انسانی رشدی وجود دارد که سیاستهای سازمانی منابع انسانی البته در صورت شکل گیری میتواند یک کمک مهم اقتصادی و مستقیم بر روی کارهای شرکت به وجود آورد. این فرض وجود دارد که بیشتر سیستمهای کارآمد کارهای HRM که همزمان پتانسیل تکمیلی را مورد کنکاو قرار میدهند و کارها را با یکدیگر ترکیب میکنند که به تکمیل استراتژی رقابتی شرکت کمک میکند، که روی هم منابعی از سودهای محفوظ رقابتی میباشند. بدبختانه، مدارک خیلی کم تجربی از این عقیده حمایت میکند. کار تجاری موجود به طور گسترده بر روی کارهای فردی HRM تمرکز کرده که به طور قائلی سیستمهای HRM از یکدیگر جدا میکند.
این تحقیق از منابع انسانی قبل از طریق سه روش مجزا میشود. اولاً سطح تحلیلی که برای برآوردن از تاثیر کارهای HRM بر سطح شرکت استفاده میشود، یک نظام میباشد. که از جنبه های مختلف بیشتر از اینکه عملی باشد، استراتژیکی میباشد. این روش به وسیله ابزار پیشرفته و معتبر حمایت میشود که نظامندی (ویا سیستم) انجام کارها یا اجراهای مالی که با توجه به شرکت مورد بررسی وفق میدهد نشان میدهد. دوم اینکه توجه تسهیلی بیشتر درکی میباشد. متغیرهای وابسته شامل هر دو هم نتایج کاری کارمندان خبره نشده و هم اندازهگیری کارهای مالی در سطح شرکت میشود و نتایج براساس نمونهای از شرکتهای ملی از تعداد زیاد صنایع گرفته شده است. بعلاوه تحلیلگران دو مشکل متادولوژی مورد توجه قرار میدهند که تحقیق براساس بررسیهایشان براین موضوع تکیه دارد.
سوم اینکه: این تحقیق همچنین یکی از بهترین تستهای پیشبینی را تهیه میکند. که تاثیر انجام کارها با اجراهای عالی بر کار شرکت برهر دو درجه تکمیل موکول شده است در میان این کارها و درجه مطابقت آنها (یا مناسبت خارجی) بین نظامبندی کارهای شرکت و استراتژی رقابتی آن است.
زمینه تئوری:
این اعتقاد وجود دارد که انجام کار توسط کارمندانی که کارشان را فردی انجام میدهند مطمئناً نتایجی بر سطح شرکت خواهد داشت. و برای سالهای مدیدی است که در آکادیها شایع شده است. و اخیراً علاقه در این زمینه زیاد شده است. به هر زمانی که دانشجویان شروع به بحث درباره آن کردند به طور جمعی کارکنان شرکت همچنین میتوانند یک منبع از سود رقابتی که برای رقبایش مشکل است که از آن تقلید کنند تهیه میکند. به عنوان مثال، مرایت و مکمهان در سال ۱۹۹۲ براساس تئوری بر مبنای منابع شرکت با رئیس سودهای محفوظ رقابتی تهیه کنند البته زمانی که ۴ نیاز برآورده شوند. اول اینکه آنها باید به فرایند تولیدات شرکت ارزشی بیفزایند: سطوح کارهای فردی باید اهمیت داشته باشد. دوماً مهارتهای جستجوی شرکت باید اندک باشد. زمانی که کارهای انسانی به طور نرمال توزیع شود، رایت و مکمهن یادداشت کرد تمام منابع انسانی این رو معیار را برآورده میکند معیار سوم این است که سرمایه گذاریهای سرمایهای ترکیب شده انسانی کارمندانی شرکت که ارائه میشود. میتواند به آسانی تقلید شود گرچه منابع انسانی در معرض همان درجه از تقلید همانند تجهیزات و یا وسایل رفاهی نمیباشند. سرمایهگذاریها درشرکت مخصوصاً در زمینه سرمایه انسانی میتواند بیشتر احتمال تقلید را به وسیله جداکردن کارمندان شرکت از رقبایش کاهش دهد.
بالاخره منابع انسانی شرکت نباید در معرض جانشینی به وسیله وسایل پیشرفته تکنولوژیکی باشد اگر آنها قرار است منبعی از سودهای محفوظ رقابتی تهیه کنند. گرچه تکنولوژیهای ذخیره کننده کار ممکنه برگشتها برای بعضی از اشکال سرمایه گذاری در سرمایه انسانی محدود کند. و تغییرات را به سوی اقتصاد خدماتی و سطوح بالاتر پیشرفت در بعضی صنایع تداوم میبخشد و اشکال مختلف جانشینی کمتر از احتمال افزایش میدهد.
کار رایت و ممکن اشاره بر اهمیت منابع انسانی در ایجاد سودهای رقابتی شرکتهای مخصوص دارد یک مقاله پس در این زمینه است آیا چگونه شرکتها میتوانند در زمینه منابع پتانسیل که سود دهی به همراه دارد سرمایه گذاری کنند. در سال ۱۹۹۳ بیلی معتقد بود که منابع انسانی همیشه غیرقابل استفاده میباشند چون کارکنان اغلب زیر پتانسیل ماکسیمم شکل میگیرند و سازمانها نیز تلاش میکنند که تلاشهای مورد دلخواهشان را از کارکنان بیرون بکشند که معمولاً برگشتهایی در افزایش هزینههای مربوطه تهیه میکنند. بیلی بحث کرد که کارهای HRM میتوانند تلاشهای دلخواه را تحت تاثیر قرار دهد البته با توجه به تاثیرشان بر روی مهارتها و انگیزه کارکنان و با توجه به ساختارهای سازمانی که کارکنان را با این توانایی که چگونه نقشهای اجرا میشود را کنترل کنند. کارهای HRM مهارتهای کارکنان با توجه به فراگیری دانش و گسترش سرمایه انسانی شرکت تحت تاثیر قرار میدهد.روشهای استخدام که سرمایه بزرگی از متقاضیان با کیفیت را آماده میکنند که بر طبق یک دستور انتخابی معتبر و مطمئن جفت میشوند. که تاثیر جانشینی بر کیفیت و نوع مهارتهای اساسی، تجربیات کاری، مربی گیری و پیشرفت مدیریت میتواند تاثیر مهمی در پیشرفت کارکنان داشته باشد. تاثیرات حتی بر روی کارکنان دارای مهارت زیاد میتواند خیلی کم باشد اگر آنها انگیزهای برای کار نداشته باشند. و کارهای HRM در این مورد میتواند انگیزه کارکنان را به وسیله تشویق کردن آنها به کار هم کارهای سخت و هم کارهایی که نیاز به دقت و ظرافت دارد افزایش دهد.مدیران شرکت تلاش میکنند که رفتارهای کارکنان را هدایت و تحریک کنند که عبارتند از ارزیابیهای کار که کارهای فردی و گروهی را ارزیابی میکند. که این ارزیابیها را با سیستمهای پاداشی محرک وصل میکند. استفاده از سیستمهای مترقی داخلی که لیاقت کارکنان را مورد توجه قرار میدهد. و موارد محرکی دیگر که علایق کارکنان را با سهامداران هردیف کنند.
بالاخره بیلی در سال ۱۹۹۳ ذکر کرد که کمک حتی نیروهای کاری با مهارت و انگیزه کانی ممکنه کم و محدود باشد اگر کارها دارای ساختار مشخصی باشند و یا برنامه ریزی شده باشند. چون در این مواقع کارکنان کارشان را بهتر از هرکس دیگر میشناسند و فرصت استفاده از مهارتها و تواناییهایشان را برای طراحی روشهای بهتر اجرا در رابطه با نقششان (نقشی و یا کاری که در سازمان بر عهده دارند) ندارند. بنابراین کارهای HRM میتواند همچنین کار شرکت را تحت تاثیر قرار دهد. و ساختار سازمانی که همکاری را در میان کارکنان تشویق میکند و به آنها اجازه میدهد تا به هر صورت که کارشان بهتر انجام میشود را گسترش دهند. تیمهای عملی، گرداننده کار و چرخههای کیفی همه مثالهایی از ساختارها میباشند. بنابراین به طور واضح این مقاله تجربی پیشنهاد میدهد که رفتار کارکنان درشرکت تاثیرات مهمی در کار سازمان دارد و کارهای مدیریت منابع انسانی میتوانند کار کارکنان را چه به صورت فردی و یا گروهی تحت تاثیر قرار دهد. البته با تاثیر گذاری بر روی انگیزه و مهارت کارکنان و ساختارهای سازمان که به کارکنان اجازه خواهد داد که آنگونه که بهتر میدانند کارشان را انجام دهند.
بنابراین اگر اینگونه است کارهای شرکت HRM باید حداقل وابسته به هر بعد از کار باشد اول اینکه اگر کارهای HRM تلاش دلخواه کارکنان را افزایش میدهد انتظار است که آن نتایج را مستقیماً تحت تاثیر قرار دهد. مانند سرمایه برگشتی و تولید که کارکنان کنترل مستقیم بر آن دارند دوم اینکه اگر سرمایه برگشتی سرمایه گذاریهای در کارهای HRM هزینههای واقعی شان را افزایش دهد سرمایه برگشتی کارکنان کمتر و تولیدات بیشتر خواهد شد که در برگشت باید اجرای مالی شرکت را افزایش دهد. بنابراین در پیشبینی مدل برآوردی که بر روی این متغیرهای وابسته متمرکز شده بازنگریها را از مقاله تجربی که بر روی بررسی کار قبلی و تاثیر کارهای HRM بر روی سرمایه برگشتی کارکنان و تولید و اجرای مالی شرکت متمرکز شده است.
کار قبلی تجربی:
کارهای فردی یا مشخصی HRM و کار شرکت
سرمایه برگشتی: در کار قبلی ویژگیهای هردو انحرافات شخصی کارکنان و مقدار سرمایه برگشتی سازمان را بررسی میکرد گرچه بیشتر کار قبلی بر شکل دهنده آن متمرکز شده بود. به عنوان مثال فیلدمن و آرنکو در سال ۱۹۸۲ بیرین و موبلی در سال ۱۹۸۳ و کاتن و تاتل در سال ۱۹۸۶ به این نتیجه رسیدند که احساس امنیت در کار، وجود یکپارچگی، سطح پاداش، رضایت از کار، مدت زمان تصدی سازمان، و متغیرهای دیگری مانند سن، جنس، تحصیلات، وابستگیها، پذیرشهای سازمانی، آیا کار انتظارات شخص را برآورده میکند و بیان هدف برای جستجوی کار دیگر، پیشبینی اخراج کارمند نتیجه گرفتند و شاریژن در سال ۱۹۹۲ فهمید که درک درست از فرهنگ سازمان سرمایه برگشتی را تحت تاثیر قرار میدهد. بنابراین منطق تئوری برای بررسی تاثیرات کارهای HRM بر سرمایه برگشتی در تاثیرشان برای این عوامل فردی قرار گرفته است. بر طبق بررسیهای کاسیو و متکبوی در سال ۱۹۸۵ مداخلات پربار در زمینه کار و بازنگریهای واقعی کار در کاهش سرمایه برگشتی که قبلاً ذکر شد موثر میباشند.
تولید: تحقیق در زمینه تاثیر کارهای HRM بر روی تولیدات سازمانی بسیار گسترده میباشد. کاتچر جرشنفلد در سال ۱۹۹۱ متوجه شد که ارتباطات تبدیل کار را میپذیرند (منظور آنهایی که شرکت را تاکید میکنند و تجزیه، تحلیل آن را مورد بحث قرار میدهند) هزینههای کمتر دارند. و جروبحث کمتر میباشد و تولیدات بیشتر میشود. و برگشتی بیشتری برای ساعات کار مستقیم نسبت به ارتباطات کار مشورتی قدیمی که شرکتها استفاده میکردند. در سال ۱۹۸۵ وبر، کچان و کاتز خاطرنشان کردند که سیستمهای ارتباطات صنعتی کارآمد که در شرکتهایی که دارای شکایات کمتر، انضباط بیشتر و غیبت کمتر میشود اطلاق میگردد که باعث افزایش کیفیت محصول و کارآمد کار مستقیم میشود. و کاتز، کچان و کفی در سال ۱۹۸۷ نشان دادند که شماری از تمرینات کاری مرسوم موجب افزایش محصول میشود و در سال ۱۹۸۳ کاتز، کچان و کبیل مراسکاتسر متوجه شدند که کیفیت مدت زمان کار، کیفیت چرخشها و تیمهای مدیریت کار تولید را افزایش میدهند. در سال ۱۹۹۴ بارتل یک خط ارتباطی بین پذیرش برنامههای آموزشی و افزایش تولید وجود دارد. در سال ۱۹۸۷ هالزر فهمید که با استخدام افراد بیشتر تولید نیز بیشتر میشود. گازو، جت و کاتول در سال ۱۹۸۵ که جزو تحلیل گران جفره بودند بیان کردند که آموزش، انعقاد جلسات هدفند و طراحی سیستمهای اجتماعی- تکنیکی تاثیرات مهم و مثبتی در افزایش تولیدات دارد. و مطمئناً ارتباطی بین سیستمهای محرکی پاداش و افزایش محصول نیز وجود دارد. بالاخره، سرمایه برگشتن کارکنان همچنین نیز تاثیر مهمی در تولیدات سازمانی دارد.
انجام کارهای مالی منسجم: تعدادی از نویسندگان خطوط ارتباطی بین کارهای شخصی HRM و کارهای مالی منسجم را کشف کردهاند. کاسیو در سال ۱۹۹۱ و فلامهولتز در سال ۱۹۸۵ بحث کردند که سرمایههای مالی برگشتی که در کارهای پیشرفته HRM با سرمایهگذاریها جمع میشوند. به طور کلی معتبر میباشند. متشابهاً کار در زمینه استفاده از تحلیلات به این نتیجه خاتمه یافته که ارزش یک تقسیم استاندارد کار کارمند را که برحسب دلار سنجیده میشود افزایش میدهد که برابر با ۴۰درصد از حقوق میباشد. همچنین توجهات سازمانی به کار مدیریت منابع انسانی میتواند باعث افزایش تولید شود که در جای خود قابل توجه است. گرچه اکثر کارهای تجربی در مورد این موضوع در آزمایشگاهها انجام شده است. در سال ۱۹۹۲ بکر و هاسلید نشان دادند که اطلاعات زمینهای نشان میدهد که SD در حقیقت ممکنه در افزایش ۴۰درصد حقوق موثر باشد. متشابه این کار در سال ۱۹۹۳ روزل و تریزترا متوجه شدند که یک ارتباط مثبت و مهمی بین افزایش استخدام، اعتبار تستهای انتخابی و استفاده از روشهای رسمی انتخاب و سودهای شرکت وجود دارد. و در سال ۱۹۸۵ پاور، روزل و راسل نشان دادند که خط ارتباطی بین پذیرش برنامههای آموزشی کارمندان و کارهای مالی وجود دارد. استفاده از ارزیابیهای کار و اتصال ارزیابیها و پاداشها همچنین با قابلیت سوددهی بیشتر شرکت همراه است.
محدودیتهای کارهای تجربی قبلی:
به طور خلاصه کار تجربی قبلی نشان داد که استفاده از کارهای مدیریت منابع انسانی کارآمد اجرا یا انجام کارهای شرکت را نیز افزایش میدهد. مخصوصاً افزایش استخدام، انتخاب، روشهای آموزشی، تقسیم اطلاعات رسمی، ارزیابی موضوع، طراحی کار، روشهای شکایات، برنامههای همکاری مدیریت کار و ارزیابی انجام کار، پیشرفت، سیستمهای تحریکی پاداش و لیاقت کارکنان به طور گسترده با نتایج با ارزشی در سطح شرکت ارتباط دارند. این خط مشیها و روشها به عنوان کارهایی با اجراهای عالی شناخته شدهاند و طرحی است که من در اینجا آن را پذیرفتم.
به هرحال اگر قرار است این تحقیق پیشرفت پیدا کند چندین محدودیت جدی در کار تجربی قبلی باید مورد توجه قرار گیرد. دوتای آنها در زمینه روش شناسی میباشند و یکی شامل انتشار بررسیهای اندازهگیری و مفهومی میشود. اولین انتشار پتانسیل همزمانبینی تمرینات کاری با اجرای عالی و کارهای مالی منسجم مورد توجه قرار میدهد. در این خط از تحقیق مشکل شیوع اطلاعات بخشی میباشد. به عنوان مثال، اگر شرکتها با تشکیلات بالاتر از نظر سیستمی احتمال بیشتری وجود دارد که تمرینات کاری با اجرای بالاتر را بپذیرند.
پس اینگونه برآوردهای همزمان از تاثیر این کارها بر اجرای شرکت مبالغه آمیز خواهد بود. پس به بیان دیگر اینگونه است که شرکتها با تشکیلات پایینتر به عنوان یک راهحل به تمرینات کاری با اجراهای عالی برمیگردند پس اگر اینگونه باشد برآوردهای بخشی تاثیرات درست از تمرینات HRM برای اجرای شرکت کتمان خواهد کرد. این فرم از ارتباطات همزمان کمتر قابل توجه است البته در مورد سرمایههای برگشتی و تولیدات شرکت چون این متغیرها احتمال ندارد که به طور گسترده انتخاب تمرینات کاری با اجرای بالا را تحت تاثیر قرار دهند. به هر حال، خط مستقیم بین سودهای شرکت و موجودیت منابع راکد برای سرمایهگذاری در چنین تمریناتی میباشد. و آسان است که کارهای مالی شرکت را که دارای چنین تاثیراتی میباشند را تصور کنیم. مشکل دوم روششناسی مربوط به جمع آوری اطلاعات را از طریق پرسشنامهها میباشد. چون بررسی پاسخها به طور کلی نمونههای انتخابی خود: انتخابی یا پاسخ متمایل همچنین نتایج را تحت تاثیر قرار میدهند. اکثر فرمهای مشترک انتخاب زمانی که قابلیت پاسخگویی به پرسشنامه به هر دو هم کارهای مالی شرکت و هم ارائه تمرینات کاری با اجرای عالی وابسته است اتفاق میافتد. بدون دانستن این خطوط ارتباطی مستقیم محقق نمیتواند تاثیر این تمرینات را برروی اجراها بفهمد. علیرغم این مقاله پیشرفته که خود را به تصحیح یا درستی آماری انتخاب اختصاص داده تصحیح به ندرت در کار قبلی کار شده است.
سیستمهای کارهای HRM و مفهوم کار ناگهانی
سومین محدودیت مهم کار قبلی توجه مفهومی گستردهاش بر روی تمرینات کاری با اجراهای عالی تکی میباشد. و مشکلات ذاتی سنجش که بر تمرکز بر روی سیستم چنین تمرینهایی بی تاثیر نبود. تمرکز بر روی تمرینات فردی هم بیتکلیفیهای روششناسی و هم تئوری را نشان میدهد. زمانی در دو تحقیق اخیر و عقل قراردادی پیشبینی میکند که شرکتهایی که تمرینات کاری با اجراهای عالی را میپذیرند در یک منطقه احتمال بیشتر و در مناطق دیگر نیز احتمال دارد که از آنها استفاده کند. بنابراین، برای گسترش هر مثال تک نشان میدهد که شرکت تمایل زیادی به سرمایه گذاری در تمرینات کاری با اجراهای عالی را دارد. و برآوردها از تاثیر تمرینات مخصوص بر روی سطح شرکت متمایل خواهد بود. این تمایل احتمالی محدودیت مهم برای خط تحقیق نشان میدهد که تلاش میکند که تاثیر عمل منابع انسانی را بر روی سطح شرکت را برآورد کند و کل این برآوردهای فردی ممکنه به طور چشمگیر شرکتشان را بر روی اجرای شرکت (کار شرکت) به طور اغراق آمیز بیان کند. پتانسیل برای تمایل که با تمرکز بر روی سیاستهای فردی جمع شده بر روی چندین جدول گم نشده است، که اخیراً اطلاعات بر روی سیستم تمرینات کاری با اجراهای عالی با نتایج ارزیابی شده سطح شرکت به یکدیگر متصل کرده است. به عنوان مثال، دیلنی به استفاده گسترده از مدیریت منابع پیشرفته انسانی که تلاش میکند یک تاثیر منفی و قوی بر روی سرمایه برگشتی سازمانی در بخش صنعتی دارد پی برد. رایچ نیوزکی، شاو و پرنوشی در سال ۱۹۹۳ از اطلاعات طولی از سی نفشه استفاده کرد تا تاثیر همکاری و بدست گذاری تمرینات HRM را بفهمد که تاثیرات مثبت و مهمی در تولیدات سازمانی دارند. متشابه این کار در سال ۱۹۹۴ آرتور در حداقل ۳۰ تحقیق متوجه شد که سیستمهای منابع انسانی که پذیرش دارند، بیشتر به گسترش پذیرش کارمند و داشتن سرمایه برگشتی و نزاع کمتر و تولید بیشتر تاکید دارند در صورتی که شرکتهایی که بر طبق سیستمهای کنترل اداره میشوند بر کارآمدی و کاهش هزینههای کار تاکید دارند. بالاخره مکشوفی در سال ۱۹۹۵ فهمید که گروههای تمرینات HRM سازگار با تولیدات بیشتر و کیفیت در ۶۲ طرح میباشد.
به هر یک از این تحقیقات اگر ما نگاهی بیندازیم فقط به تاثیر سیستمها تمرینات کاری با اجرای عالی بر سرمایه برگشتی کارمندان و تولیدات توجه دارد. و تحقیق بر روی خطوط ارتباط بین سیستمهای تمرینات کاری و کارهای مالی منسجم بسیار محدود است. در سال ۱۹۸۸ کراوتز و اسکاستر در سال ۱۹۸۶ تلاش نمودند با توجه به شاخصهای حسابداری سودهای شرکت اطلاعات را بر روی مدیریت منابع انسانی پیشرفت مطابقت دهند. گرچه هر دو نویسندگان به این نتیجه رسیدند که تمرینات پیشرفتهتر HRM با اجرای بیشتر همراه است. تحلیلات هر بررسی محدود به ارتباطات ساده رفتاری میشود. و بنابراین متغیرهایی مانند اندازه شرکت یا کارخانه را کنترل نمیکنند. در سال ۱۹۹۰ ایچنیوزکی به این نتیجه رسید که استفاده از تمرینات پیشرفته HRM همراه با تولید بیشتر و کارهای مالی بیشتر در ۶۵ واحد تجاری همراه بود. اما به واسطه محدودیتهای اطلاعاتی او همچنین قادر نبود که انتشارات همزمان بین تمرینات HRM و اجرای شرکت را حل کند یا نتایج ماورای فقط یک بخش صنعتی تهیه کند.
به طور خلاصه گرچه مقالههای تجربی به طور کلی بر تاثیر تمرینات کاری با اجرای عالی فقط توجه میکند. اما کار قبلی محدود به تمرینات ارزیابی شده متغیرهای وابسته و متنی صنعتی میشد. به عنوان مثال، فهمیدن این که سیستمهای تمرینات کاری سرمایه برگشتی یا تولید را تحت تاثیر قرار میدهند لزوماً بدین معنی نیست که این تمرینات هیچ تاثیری بر سود شرکت نخواهند داشت. و کشف تمرینات کاری با اجرای مالی فقط قابلیت سود دهی را تحت تاثیر قرار میدهند و انتشارات مهمی از فرایند را در میان آنهایی که کارهای مالی را تحت تاثیر قرار میدهند درخواست میکند. این احتمال وجود ندارد که کار قبلی این بررسی شامل کل کارهای منابع سازمانی، و بررسی آن کارها در دورههایی از تاثیرشان بر روی هر دو هم نتایج استخدام فوری و هم کارهای منسجم مالی شود. که در متن صنایع و شرکتهای بزرگ صورت گرفته باشد. خلاصهای از حدسیات اولیه من در زیر آمده است.
حدس a1: سیستمهای تمرینات کاری اجراهای عالی سرمایه برگشتی کارمند را کم میکند و تولیدات را افزایش میدهد و همچنین کارهای مالی منسجم را.
حدس b2: در صورت وجود ارتباط بینی کارهای مالی منسجم و سیستمهای تمرینات کاری با اجرای بالا رشد سرمایه برگشتی کارمندان و تولید در حد میانه است.
حدس دوم به یکی از اولین تستهای تجربی از مقالههای متعدد تئوری اجازه خواهد داد تا اهمیت برای کاری ترکیبی شرکت قرار دهد و بین تمرینات منابع انسانی همانند بین آن تمرینات و استراتژی رقابتی شایستگی ایجاد کند. در سال ۱۹۸۸ بر و مشالمن اولین این تکمیلات را توصیف کردند البته به عنوان شایستگی درونی. پیشنهاد اولیهشان این بود که کار شرکت تا اندازهای زیاد خواهد شد که شرکتها تمرینات مدیریت منابع انسانی را بپذیرند که از یکدیگر نیز حمایت کنند. متشابهاً در سال ۱۹۸۷ استرتن بحث کرد که باید یک منطق پایهای برای سیستم تمرینات HRM در شرکت باشد که عملیاتها و تمرینات مشخص را با هم جور کند. در سال ۱۹۹۴ استرمل فهمید که شرکتها باید کارمندان خود را مورد ارزیابی قرار دهند. به عنوان مثال: بهتر است که از کارمندان موقتی یا پارهوقت استفاده کنیم یا خیر و یا بهتر اینست که در تمرینات کاری مرسوم سرمایهگذاری کنیم مانند آموزش مهارتها و یا پاداشهای تحریک کننده.
با یک توجه محسوس در مورد کارمندان میتوان انتظار داشت هسته محکمی از کارمندان به وجود آید. بنابراین، افزایش احتمالات که یک شرکت سودهایی که باسرمایهگذاریها در آموزش جمع شده بدست آورد. و استفاده از کارمندان ترجیح داده شده و همچنین استفاده از پاداش بعنوان یک محرک ممکنه همچنین کارمندانی با کارایی بالا جذب کند. چون تمام چیزهای دیگر مساوی است. کارمندان در چنین شرکتهایی سودهایی بالاتری دریافت خواهند کرد که با تولیدات بیشترشان معمولاً یکسان است. متشابهاً، برگشتها از استفاده از روشهای انتخاب معتبر احتمال دارد که بیشتر شود بخصوص زمانی که ارزیابی اجرای شرکت و سیستمهای پاداشی محرک تشخیص داده میشود و به کارمندان خوب برای انجام خوب کارهایشان پاداش داده میشود و سیستمهای پاداشی محرک باید بهتر اجرا شود بخصوص زمانی که با ارزیابیهای اجراهایی با کیفیت بالا متصل است. سیستم پیشرفته داخلی یک محرک قوی برای کارمندان خواهد بود تا با شرکت حرکت کنند بخصوص زمانی که پاداشهای محرک مخصوص و سیستمهای ارزیابی کار با هم ترکیب میشود. و میتواند برگشتها را از سرمایهگذاریها در فعالیتهای پیشرفته کارمندان افزایش دهد. بالاخره از جمله تاثیرات استفاده از سیستمهای همکاری کارمندان زیاد خواهد شد اگر کارمندان کارشان را خوب بشناسند و بدانند که در مقابل انجام کار پاداش میگیرند که مطمئناً احتمال پیشرفتشان بیشتر میشود. بنابراین:
حدس ۲ تکمیل و یا ترکیب تمرینات کاری با اجرای عالی سرمایه کاری کارفهای را کاهش میدهد و تولیدات و کارهای منسجم مالی را افزایش میدهد.
شکل دوم تکمیل برد و مشالمن کهیک مناسبت خارجی است. در بخش سیستم تمرینات HRM شرکت و استراتژی رقابتیاش اتفاق میافتد. این تصور وجود دارد که کار شرکت زیاد خواهد شد با ترتیب تمرینات HRM و استراتژی رقابتی که در سالهای اخیر به شهرت قابل قبولی رسیده است و در حقیقت ماخذ خیلی از ارتباطات اخیر در این زمینه بوده است. بعلاوه مقالههای پیشرفته نشان میدهند که شرکتها تلاش زیادی میکنند تا تمرینات HRM با استراتژیهای رقابتی مطابقت دهند. به عنوان مثال در سال ۱۹۸۹ جکسون و اسکولروریور فهمیدند که شرکتهایی که استراتژی مرسوم که از تمرینات HRM استفاده میکنند را دنبال میکنند که به طور گسترده از روشهای ترکیبی استفاده میکنند.
انسل و دین در سال ۱۹۹۲ و ۱۹۹۴ فهمیدند که مدیریت منابع انسانی با نوع سیستم صنعتی متفاوت است. و همچنین ویژگیهای کاری شخصی و محیط شرکت. گرچه که هیچ کار تجربی پیشنهاد نمیدهد که شرکتها مناسبت بیرونی بهترش کارایی بالاتر را نشان دهد. انتظاراتی که آنها باید حدسی آخری مرا آماده کنند.
حدس سوم: سیستم تمرینات کاری با اجرای عالی همراه با استراتژیهای رقابتیاش سرمایه برگشتی کارفه را کم کرده و تولیدات و کارهای منسجم مالی را افزایش میدهد.
جنبههای مناسب داخلی پیشنهاد میدهند که پذیرش سیستم ترکیبی داخلی تمرینات کاری با اجرای عالی باعث اجرای بهتر کار خواهد شد، باید ممکن باشد که بهترین تمرینات HRM را تشخیص دهیم آنها پذیرشهایی که به طور کلی منجر به نتایج بهتر در سطح شرکت میشود. جنبههای مناسب خارجی انتشارات تصوری افزایش میدهند و آیا خط مشی منابع انسانی مخصوص میتواند به عنوان بهترین تمرین توصیف شود. و یا آیا به جای اثر هر تمرین میتواند فقط در متن احتمالات محیطی یا استراتژیکی شرکت تعیین شود. گرچه کار قبلی مجبور بود که یک تست مستقیمی از این فرضیههای رقابتی تهیه کند. تحقیق کنونی تاثیرات مهم قوی برای پذیرش تمرینات کاری با اجرای عالی اعتقاد به بهترین تمرینات را وام میدهد.
بحث در مورد اینکه کار شرکت قرار است زیاد شود تا حدی که تمرینات HRM شرکت با استراتژی رقابتیاش جور شود. در حقیقت حدسهای مناسب داخلی و خارجی ممکنه با همدیگر ترکیب شوند. تمام شرکتهای دیگر که شرایط یکسانی دارند از تمرینات کاری با اجرای عالی استفاده میکنند و مناسبتهای داخلی خوب به نتایج مثبتی برای تمام شرکتها منجر خواهد شد. به هر حال در حاشیه، شرکتهایی که تمرینات کاریشان به احتمالات محیطی و استراتژیکی مخصوص متصل میکنند باید بتوانند که سودهای اجرایی اضافی را بفهمند. به عنوان مثال، اکثر شرکتها باید از کاربرد تستهای انتخابی رسمی سود ببرند. گرچه نتایج چنین تستهایی برای انتخاب انواع مختلف افراد نیز استفاده شود. البته با آن تفاوتهایی که شاید مربوط به استراتژی رقابتی باشد. با وجود این، استفاده از ارزیابیهای کاری رسمی و سیستمهای پاداشی تحریک کننده برای افزایش کارشرکت یافت شده است.
به هر حال، هر یک از این تمرینات برای ظهور انواع رفتارهای کارمندان استفاده میشود. به طور خلاصه، فرایند اتصال احتمالات محیطی با تمرینات HRM ممکنه در شرکتها متفاوت باشد.
اما شرکتهای ابزاری ارتباطاتی که احتمالاً ترکیبی میباشند را اداره کنند. انتشار انواع داخلی یا خارجی یا هر دو نوع تاثیرات مناسب شرکت مرکزی است. و بعداً در این مقاله من یک تست واضحی از این فرضیات تهیه کنند.
بدون دیدگاه