آمارها نشان می دهد که در هر بیست ثانیه از هر دقیقه کار در سراسر جهان، یک نفر بر اثر تصادف صنعتی یا شرایط نامناسب ایمنی در محل کار جان خود را از دست می دهد. هزاران کارمند در سراسر جهان به دلیل عدم تمهیدات کافی برای سلامت و ایمنی در محل کار، دست و پای خود را از دست می دهند، از ناتوانی موقت یا دائم رنج می برند یا جان خود را از دست می دهند. نه تنها کارگران، بلکه خانواده های آنها نیز در طول زندگی خود از این خسارت رنج می برند.
در کشورهای مختلفی میبینید که هر از گاهی کارگران معادن و یا خدمه کشتی ها درگیر این حوادث میشوند و یا حتی امروزه با وجود کرونا وضعیت افزادی که در بهداشت و درمان فعالیت دارند آسیب های بسیاری دیده اند.
نه تنها ترتیبات ناکافی بهداشت و ایمنی کارگران در محل کار جان آنها را گرفته است، بلکه این روزها استرس در محل کار نیز به عنوان عامل اصلی تباه کردن کارمندان و خانواده های آنها ظاهر می شود. هرازگاهی موارد خودکشی افراد از دنیای شرکت ها را می شنویم. آیا استرس روانی عاملی نیست که باید با رعایت نکات ایمنی و بهداشت جسمی مورد توجه قرار گیرد؟ آیا زندگی کارگران آنقدر ارزان شده است که مسائل کوچک می تواند زندگی آنها را از بین ببرد و خانواده هایشان را خراب کند، بچه ها را یتیم کند و والدین را از ناباوری شوکه کنند؟
آیا ایمنی در محل کار فقط به معنای محافظت از کارگران در برابر خطر تصادف یا هر گونه حوادث ناگوار دیگر است؟ آیا ایمنی محل کار نباید استرس روانی یا آسیب های عاطفی یا مسائل شخصی کارکنان را در نظر بگیرد؟ آیا حضور فیزیکی یک کارمند برای اداره کار کارفرما کافی است؟
این سوالات پایانی ندارد. در زندگی پرشتاب و رقابت شدید امروزی، کارفرمایان باید در مورد مقررات ایمنی در محل کار تجدید نظر کنند. این نه تنها به عدم تصادف اشاره دارد. در عوض، این مفهوم به ایمنی جسمی و روانی کارکنان گسترش می یابد. می توان آسیب بیرونی را نشان داد اما چیزی که از درون خفه می شود کارمندان را چطور؟
تامین ایمنی کارکنان در محل کار دارای بعد اخلاقی نیز می باشد. اگرچه این یک الزام قانونی است و در صورت شکست غرامت پولی دریافت می کند، اما نمی تواند زندگی یک فرد را بازگرداند. حذف علل حوادث و مشاوره کارکنان در محل کار نقش اساسی در صرفه جویی در هزینه های عملیاتی، افزایش بهره وری و اطمینان از قابلیت اطمینان و اطمینان کارکنان دارد.
کارکنان بزرگترین دارایی هر سازمانی هستند و تعداد کمی از برنامه های ایمنی به خوبی مدیریت شده و هماهنگ می تواند ضرر و زیان را برای آنها و همچنین سازمان به حداقل برساند. با توجه به سیاست‌های ایمنی اولیه و راه‌حل‌های درمانی برای حوادث، شرکت‌ها باید آموزش‌های سیستماتیک را به کارکنان صنعتی ارائه دهند تا بتوانند کار خود را به طور مؤثر و ایمن انجام دهند.
در طی چند سال، حتی سلامت روانی کارکنان، به ویژه در سطوح اجرایی، توجه کارفرمایان را به خود جلب کرده است. فروپاشی های روانی به دلیل استرس، تنش و فشار کاری، افسردگی ناشی از عدم دستیابی به اهداف و بیماری های روانی ناشی از اعتیاد به الکل و روابط ضعیف انسانی، بسیاری از مدیران جوان باهوش را درگیر خود کرده است. نیاز به ارائه مشاوره روانپزشکی، همکاری و مشاوره است. توسعه و حفظ روابط انسانی مؤثر می تواند معجزه کند. بنابراین، کارفرمایان ضمن ایجاد تمهیداتی برای سلامت جسمی و ایمنی در محل کار، باید اقداماتی را نیز برای بهبود سلامت روان منبع ضروری خود انجام دهند.
بدون دیدگاه