تنوع استخدام در سازمان ها

در سال‌ های اخیر، سازمان‌ها در همه بخش‌ها به شدت به سمت مفهومی به نام تنوع نیروی کار کرده‌اند. هنگامی که یک آگهی شغلی را می بینید که در مورد فرصت های برابر صحبت می کند، ممکن است تعجب کنید که اصلاً درباره چیست. به بیان ساده، تنوع در استخدام به این معنی است که کارفرما به طور فعال در حال پیگیری چیزی است که می توان آن را عدم تبعیض برای استخدام بالقوه بر اساس جنسیت، قومیت، محدودیت های فیزیکی و موارد مشابه نامید. این بدان معناست که کارفرما یا سازمان سیاستی را اتخاذ می کند که در آن بین متقاضیان بر اساس دلایل ذکر شده در بالا تفاوت قائل نمی شوند و شایستگی تنها معیار هنگام تصمیم گیری در مورد مناسب بودن یک استخدام احتمالی است.

چرا تنوع؟

با ظهور جهانی شدن، داشتن نیروی کار متشکل از قومیت های مختلف و با بلوغ پارادایم کسب و کار برای سازمان ها ضروری شده است. جنسیت دیگر یک محدودیت نیست. این امر باعث تغییرات گسترده ای در نحوه استخدام افراد توسط سازمان ها شده است. علاوه بر این، در بسیاری از کشورها قوانین حاکم بر شرکت‌ها به گونه‌ای وضع شده‌اند که باعث می‌شود شرکت‌ها به طور فعال تنوع را تشویق کنند. به عنوان مثال، “قانون فرصت های برابر” طرفدار اصلی تنوع است. این قانون کارفرمایان را موظف می کند که بر اساس جنسیت، رنگ، ترجیحات سبک زندگی یا هر ویژگی دیگری که در قانون ذکر شده است، تبعیض قائل نشوند. این امر اشتغال زنان و رنگین پوستان را پر کرده و موانعی را که تهدید می‌کرد این گروه‌ها را در دنیای شرکت‌ها نیز در اقلیت قرار دهد، از بین برده است.

هنوز یک مسیر طولانی برای رفتن هست

اگرچه قوانین فرصت‌های برابر را الزامی می‌کنند، اما در عمل، استخدام گروه‌های محروم و اقلیت هنوز در مقایسه با گروه‌های اکثریت از نظر نسبی عقب‌تر است. برای مثال، برای کارفرمایان غیرعادی نیست که رزومه زنان و رنگین پوستان را حذف کنند. همانطور که در گزارش‌های خبری که در گذشته اخیر منتشر شد، مشهود است. این شیوه‌ها مطمئناً نامطلوب هستند و در مورد نیات کارفرمایان در پذیرش تنوع در محل کار پنهان می‌کنند. علاوه بر این، با توجه به انبوه پرونده های قضایی در مورد تبعیض جنسی و آزار و اذیت بر اساس قومیت، روشن می شود که بیش از قوانینی که به این موضوعات می پردازند، ما نیاز به تغییر ذهنیت در بین شرکت ها داریم و اعمال تنوع چیزی است که باید انجام شود. از بالا تشویق می شود.

چند پیشنهاد

یکی از راه‌هایی که کارفرمایان می‌توانند تنوع را تشویق کنند، ترویج مفهوم «رزومه‌های کور» است که نام، جنسیت یا قومیت متقاضی ذکر نشده باشد. این اطمینان حاصل می کند که استخدام کنندگان رزومه ها را فقط بر اساس صلاحیت متقاضیان بررسی می کنند و سایر عوامل در درجه دوم اهمیت قرار دارند. راه دیگر برای اطمینان از تنوع این است که نیروی کار را نسبت به مسائل جنسیتی و قومی حساس کنیم و اطمینان حاصل کنیم که آنها نسبت به افرادی که شبیه آنها نیستند مدارا می کنند.

نتیجه

در پایان، باید تفاوت بین داشتن سیاست تنوع و عمل به آن را با مقایسه آن با ضرب المثل در مورد تفاوت بین حرف قانون و روح قانون درک کرد. تنها با حصول اطمینان از رعایت روحیه قانون، کارفرمایان می توانند واقعاً تنوع را بپذیرند.